'Boven 't planken wambuis'
Alle leden hebben een boekje met bovengenoemde titel ontvangen, tegelijk met het 1e nummer van de Veenmol in 2023.
Naar aanleiding van dit boekje ontvingen we een paar mooie reacties.
Van Anneke Steenbergen uit Noordwijkerhout, met de titel ‘Wonderen duren wat langer….’ Wij willen u deze reactie niet onthouden:
"Gisteren viel het boekje “Boven ’t planken wambuis” bij mij in de brievenbus. Ik was blij verrast. 3 jaar geleden werd ik (geboren en getogen in Den Haag en inmiddels ruim 40 jaar woonachtig in Noordwijkerhout) door mijn kinderen i.v.m. de coronacrisis “verbannen” naar Drenthe, het land van mijn voorvaderen. Ik heb daar 3 maanden gebivakkeerd en dat was een mooie tijd!
Terug naar het boekje: de oude begraafplaats van Hoogeveen. Ik wist dat het graf van mijn grootvader daar moest zijn. Ik heb contact opgenomen met de gemeente en kreeg rap antwoord. Vervolgens op een mooie dag naar Hoogeveen gereden. Ik liep daar helemaal alleen, geen mens te bekennen. Het was even zoeken maar … gevonden!
Graf 816 – Fokke Steenbergen, mijn grootvader, overleden in 1911.
Graf 817 – Zwaantje Steenbergen-Smit, mijn grootmoeder, overleden in Den Haag in 1949 en in de jaren ’70 herbegraven in Hoogeveen door haar dochter Femmy Steenbergen, ook overleden in Den Haag in 1984 en ook begraven in Hoogeveen.
Maar ook graf 814 en 815 horen er bij.
Graf 814 – Jan Willem Steenbergen, mijn overgrootvader, overleden in 1899.
Graf 815 - Geesje Steenbergen-Lantinge, zijn 2e vrouw, overleden in 1904 en Geesje Steenbergen, de dochter van Fokke Steenbergen, overleden in 1904.
En daar sta je dan, 4 grafstenen op een rijtje van mijn voorvaderen.
De vraag die wel rees bij mij “wat is er dan met de 1ste vrouw van Jan Willem Steenbergen gebeurd?" Ze was ook overleden in Hoogeveen. Maar nergens iets te ontdekken. Uiteindelijk heb ik de vraag maar rechtstreeks aan de steen gesteld: Waar is Femmigje Steenbergen-Lanting gebleven? En na 3 jaar kwam dus het antwoord in de vorm van het boekje: graf 366.
En haar man Jan Willem Steenbergen ligt in graf 814.
Ik was verbijsterd. De beschrijving klopt helemaal.
Vader en moeder Lantinge kregen 6 kinderen, waarvan er 3 als Lanting en 3 als Lantinge zijn aangegeven. Jan Willem Steenbergen is na het overlijden van zijn 1ste vrouw in 1869 hertrouwd met de oudere zus van Femmigje, Geesje.
En zie, het wonder is geschied, alle graven zijn gevonden …
Deze zomer ga ik het wonder zeker aanschouwen!"
De andere reactie kwam van Korrie Korevaar van Terebinth. Dit is een onafhankelijke stichting die zich inzet voor het behoud van funerair erfgoed in Nederland. Behoud van en aandacht voor waardevolle begraafplaatsen en grafmonumenten staan daarbij voorop.
Hierbij haar reactie: "Wat een prachtig boekje! Het dient allerlei doelen tegelijk, goed geschreven, mooi vormgegeven, stimulerend. Fijn voor de werkgroepsleden die in het zonnetje gezet worden, een pleidooi voor een goede bemoeienis van de eigenaar van de begraafplaats en de professionals die meewerken. Een kennismaking voor iedereen die overweegt mee te gaan doen en bemoedigend, plus herkenbaar, voor anderen. Ook nog met concrete tips. Zelfs met aandacht voor de artistieke kant en nu eens niet duister geïnspireerd naar het gothic-gedoe.
Natuurlijk zag ik een enkel foutje en mis ik wel iets, want de situatie van andere begraafplaatsen is natuurlijk ook weer anders. Maar daar gaat het niet over. Ik las weinig over het historisch onderzoek naar de verhalen achter deze graven op zich, weinig over de pr en de rest van de mediakant van de zaak etc. Maar wat zou dat? Op Maria Rust in Rockanje (zie het laatste nummer van ons blad - www.terebinth.nl) zit het weer een beetje anders, maar het is allemaal ontzettend herkenbaar. Wij zijn het niet altijd met elkaar eens (maar er is dan ook niemand van de gemeente die ons echt stuurt) en wij zijn veel tijd aan de website, de pr, de rondleidingen etc. kwijt. En dan nog: de scholen en het onderwijs.... Maar na het lezen dacht ik ook: hoezo, zitten we na te denken over een boek van 800 pagina's...? Onzin, dit is het (eerst)! Goed voor de pr, goed om interesse te wekken bij de volgende vrijwilligers. En dat goede boek over funeraire symboliek in Nederland, dat komt er ook wel een keer - maar uw deel in het boek is effectief en aansluitend bij de lokale interesse en het lokale belang.
Waar ik zelf persoonlijk blij mee ben: het boekje laat ook zien hoe zo'n plek functioneert: niet een kwestie van louter verval of begeleid verval, maar toch ook proberen om zo'n begraafplaats mee te laten doen in het leven van nu, met het oog op morgen. Mensen willen graag lezen wat er op een steen staat, en het moet toch een beetje netjes....
Met dank voor de inspiratie. Ik ga even nadenken over wat we ermee doen. Ik kan iets voor ons blad schrijven, ik zet ook graag iets op onze facebookpagina. Bovenal echter: als iemand het als lichtend voorbeeld zou willen aanschaffen, kan dat dan, en zo ja, hoe en bij wie/wat?
Van harte met dit mooie resultaat. We vergaderden gisteren met ons bestuur, dat het meteen via de webshop wilde gaan verkopen - dus ik moest ze eraan herinneren dat we dat nog niet doen met andermans publicaties... Maar we beschouwen het echt als een heel goed voorbeeld voor anderen".